บทที่ 50 50

“หยุดพูดได้แล้วค่ะ หนูก็เขินเป็นนะ” เขาพูดได้ไม่อายเลย เธอนี่สิอายจนหน้าแดงไปหมดแล้ว

คณากรยิ้มให้กับเมียเด็กของตัวเอง ก่อนจะขยับกายเป็นเขาที่นอนลง การกระทำของชายหนุ่ม ทำให้คนตัวเล็กมองอย่างไม่เข้าใจเลยสักนิด

“ช่วยจัดการให้ฉันหน่อยได้ไหม?”

“นะ หนูทำไม่เป็นค่ะ” เธอบอกออกไปด้วยความเขินอาย

“ขึ้นมาคร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ