บทที่ 22 หนีอีกครั้ง

ผมเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับกวาดสายตามองไปรอบๆ ไอ้ไผ่ยังคงนอนอยู่บนเตียงในสภาพที่เปลือยเหมือนตอนก่อนที่ผมจะเข้าห้องน้ำ มันหันมามองดูผมเล็กน้อยจนตัวผมเองรู้สึกถึงใจที่สั่นไหว

“ถ้ามึงไม่อาบน้ำก็ไม่ต้องมานอนกอดกูนะ” ผมพูดจบไอ้ไผ่มันก็ทำตาเป็นประกายก่อนจะเด้งตัวเองลุกขึ้นมานั่งแล้วมองหน้าผม

“จริงเหรอ? ...