บทที่ 104 ตอนที่ 104

“สินี...” เสียงเรียกคุ้นหูแว่วมา

วาสินีหันไปมองรอบกาย ก่อนจะนิ่วหน้าเมื่อไม่เห็นใครสักคน ริมฝีปากกดยิ้มเศร้าเมื่อนึกว่าตัวเองคิดถึงใครบางคนจนหูแว่ว

“สินี...” เสียงเรียกดังขึ้นอีกครั้ง

หญิงสาวหันไปมองรอบกาย ค้นหาต้นเสียงแต่ก็ไม่เห็นใคร

“คุณโอลิเวอร์...” เธอเอ่ยชื่อเขาเสียงแผ่ว ใบหน้างามหมองเศร้าแ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ