บทที่ 32 32

“หนูต้องทำให้ได้ลูก ไม่ใช่พยายาม”

“ค่ะคุณย่า ขอบคุณนะคะ” พูดจบก็ก้มลงกราบแทบตักของคนแก่ก่อนจะเงยหน้าขึ้นแล้วโถมตัวเขาโอบกอดท่าน

“อือ เด็กน้อยของย่า โตจนเป็นแม่คนแล้วนะลูก ไม่ร้องสิลูก” เมื่อสัมผัสได้ถึงแรงสะอื้นของคนที่โถมตัวเข้ามากอดตนเอง “หนูพร้อมอยู่กับใครลูกตอนนี้” นางถามถึงเหลน

“กับคุณโตกค่ะ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ