บทที่ 37 37

แง้! แง้! แง้!

“ส่งลูกมาให้หยกค่ะคุณโตก หนูพร้อมต้องได้กินนม” หล่อนบอกเขาพร้อมกับยิ้มมุมปาก ตอนนี้หัวใจของสาวเรียบร้อยจืดชืดพองราวกับบอลลูนก็มิปาน เขาพูดแค่นี้ก็ชัดเจนแล้วว่าเขาต้องการเธอ แค่นี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับหล่อน

“เธอจะไม่แต่งงานแล้วใช่ไหม”

“อือ” หล่อนครางตอบพร้อมพยักหน้า

“ดี ไอ้หมอคมลงมาไ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ