บทที่ 4 4

“คุณโตกอย่าทำแบบนี้เลยนะคะ ปล่อยหยกไปเถอะค่ะ อึก” หล่อนขอร้องเสียงสั่น ตอนนี้น้ำตาของหล่อนแห้งเหือดไปแล้ว มีเพียงแววตาเศร้าหมองอ้อนวอนคนตัวโตให้ปล่อยตัวเองออกไป แต่แล้วก็ต้องผิดหวังเมื่อเขาส่ายหน้าไปมาและพูดว่า....

“อา ฉันคิดว่าเธอไม่ได้จืดอย่างภายนอกเลยนะหยก เธอสวยมาก ขาวน่ากัดมาก” ไม่ได้พูดเปล่าแต่ลูบไล้มือหยาบกร้านตามเรียวขาเล็กขึ้นไปยังโคนขาสวย แล้วเคลื่อนตัวโน้มลงไปคร่อมทับเสียดสีกับกายสาวนวลเนียนนุ่มมือ

“ไม่นะคะ ไม่!”

หล่อนร้องเสียงหลงและถีบเท้าไปมา แต่ก็ถีบได้ไม่เต็มแรงเมื่อท่อนขาใหญ่โตของขันโตกทาบทับกดขาเล็กของหล่อนไว้กับเตียง ส่วนมือของเขาก็เคลื่อนมาขยุ้มความเป็นสตรีของหล่อนที่กลางร่าง ด้วยความหวาดกลัวและตกใจทำให้เธอร้องเสียงดังออกมา

“อ่า ยังไงเธอก็ต้องทำลูกกับฉันหยก ไม่อยากเชื่อว่าจืดๆ อย่างเธอจะซ่อนรูปได้น่าเอาแบบนี้ อ่า โหนกนูนน่ากระแทกเป็นบ้า” เสียงแหบพร่าลอดออกมาจากริมฝีปากหนาและมือใหญ่ก็บีบขยำขยุ้มเนินสวาทที่มีต้นหญ้าขึ้นปกคลุมประดับเนินอวบอูม

“เจ็บ! หยกเจ็บคุณโตก อย่าทำแบบนี้กับหยกเลยค่ะ ฮือๆๆ” แล้วเธอก็ร้องไห้อีกครั้งเมื่อตอนนี้ภัยใกล้เข้ามาทุกที หล่อนทำไมถึงไม่สู้สุดกำลัง หรือเพราะว่าลึกๆ แล้วหัวใจของเธอก็ต้องการคนเหนือร่าง และยิ่งไปกว่านั้นหัวใจดวงน้อยของเธอเต้นแรงผิดจังหวะ ตื่นเต้นไปกับสัมผัสของมือหยาบกร้าน

มือใหญ่ขยำขยุ้มเนินสวาทอวบอูมดึงต้นหญ้าสีดำปกคลุมเนินสวาทหยุดทันที แล้วยกยิ้มมุมปากเล็กน้อยก่อนจะเคลื่อนหน้าหล่อไปซุกซบหว่างอกอวบอูมล้นมือ สองมือใหญ่ที่นวดคลึงความโหนกนูนก็เคลื่อนมาบีบขยำกุมเคล้นสองเต้าเต็มไม้เต็มมือทันที

“อ่า ดีเป็นบ้า ซ่อนรูปได้น่าเอาเป็นบ้าหยก อูว์” ครางพร่าเสียวกลางหว่างอกอวบของหงส์หยก หาได้สนใจมือเล็กของเจ้าของเต้าที่จับมือเขาให้หยุดและทุบตี

“อือ ไม่นะ อย่าบีบแบบนี้หยกเจ็บค่ะ อ่ะ อือ”

ยิ่งเธอดิ้นก็ยิ่งทำให้ขันโตกตื่นเร่าเสียว และแน่นอนตอนนี้ความเป็นบุรุษของเขาพร้อมทำงานแล้ว เครื่องลำกายอุ่นร้อนตื่นผงาดตัวชูชันเสียดสีหน้าขาเล็กไปมา

“อ่า เสียว...ดีเป็นบ้ายัยจืด อ่า น่าเอากว่าที่คิดเว้ย อูว์” สูดปากแรงๆ แล้วก็กัดงับยอดอกสีชมพูหวานของหล่อน และดูดเม้มปากแรงๆ

“อ่ะ อือ ไม่นะคุณโตก อ่า”  ทั้งเจ็บและรู้สึกซ่านสยิวกับแรงบดขยำของมือใหญ่ และปากหนาของเขาก็บดขยำดูดเม้มหนักหน่วงสลับกับนุ่มนวล

“อา ไม่ได้หรอกหยก เธอทำให้ฉันต้องการ แม่งเอ้ย! ดีอย่างงี้เอาตั้งนานแล้ว อา ไม่เสียเงินไปกินข้างนอกหรอก”

ผละปากที่กัดงับยอดอกออกมาพูดแล้วก้มลงไปตวัดปลายลิ้นสากถูไถลากไปมากับร่องอกขาวเนียน แล้วมาตวัดไล่เลียยอดอกที่ตื่นตัวชูชันให้ขบเม้มก่อนจะดูดเม้มอีกครั้ง และร่างเล็กใต้ร่างที่ดิ้นรนก็แอ่นรับด้วยความเผลอไผล แม้จะเป็นการตอบสนองไร้เดียงสาของสาวจืดก็ทำให้เขาร้อนรุ่มเร้าอารมณ์ได้ไม่เบา

“อา คุณโตก...พะ...พอเถอะค่ะ อ่ะ อือ” หล่อนดันหน้าของเขาออกจากหน้าอกของตัวเอง แล้วมือเล็กก็ถูกมือใหญ่รวบมาดูดเม้มแรงๆ

“อ่า เดี๋ยวได้เป็นเมียฉันจะติดใจหยก เธอจะชอบที่ฉันยัดไปในตัวเธอแน่นอน อูว์ นิ้วยังหวาน อ่า” ไล้ลิ้นสากเลียและดูดนิ้วมือเรียวงามไปทีละนิ้ว ก่อนจะผละมาดูดยอดอกทั้งสองสลับไปมา ก่อนจะเคลื่อนไปขบเม้มแอ่งชีพจรที่เคลื่อนไหวขึ้นลงตามแรงหอบหายใจของคนใต้ร่าง

“อะ อือ ไม่! หยกไม่ต้องการแบบนี้ คุณโตกหยุดเถอะค่ะ อ่ะ อือ” แล้วเสียงพูดก็กลืนให้ไปในลำคอเมื่อปากหนาเคลื่อนมาประกบปิดปาก มือเล็กทั้งสองก็ถูกรวบไปกดไว้เหนือหัวด้วยมือใหญ่เพียงมือเดียวของคนห่าม

“อ่า อือ”

เสียงครางอู้อี้ดังลอดออกมาจากริมฝีปากที่บดเบียดกัน ขันโตกสอดแทรกเรียวลิ้นสากของตัวเองเข้าไปค้นหาความหวานของโพรงปากของสาวจืดชืดภายนอกแต่ข้างในเอ็กส์เซ็กส์แตกเป็นบ้า แล้วก็ต้องบดจูบหนักหน่วงเมื่อปากน้อยหวานล้ำ เรียวลิ้นเล็กที่ถดถอยหนีก็ถูกลิ้นร้ายกาจของเขาตวัดดูดเม้มดึงมาคลึงหยอกเย้าเล่น

“อ่า หวานเป็นบ้าหยก อือ ฉันอยากรู้แล้วสิว่ารูเธอจะแน่นแค่ไหน อา”

คำน่าเกลียดไม่สุภาพออกมาให้ได้ยินเป็นระยะ ตอนนี้หงส์หยกได้แต่บอกตัวเองในใจว่าคงต้องยอมแล้ว เมื่อเขาต้องการ อีกอย่างหัวใจของหล่อนก็เต้นเร่าต้องการปรารถนาคนเหนือร่าง หากว่าการที่ตกเป็นของเขาและอุ้มท้องลูกของเขาแล้วเขาอาจจะคิดเปลี่ยนใจอยากแต่งงานและรักหล่อนเหมือนในนิยายน้ำเน่าและละครหลังข่าวที่เคยอ่านและดูก็ได้ หรือว่าเธอหวังมากไป

“อือ ต้องการแค่ให้หยกอุ้มท้องลูกของคุณโตกใช่ไหมคะ ถ้าใช่หยกจะยอมทำตามเพื่อตอบแทนบุญคุณของคุณย่าค่ะ” หล่อนถามเขาเสียงสะอื้นไห้ที่ตอนนี้น้ำตาได้แห้งเหือดไปแล้ว

บทก่อนหน้า
บทถัดไป