บทที่ 6 6

“โยว์ ไม่ไหวแล้วใช่ไหม อ่า ฉันก็ไม่ไหวเหมือนกันยัยจืด ชูว์ ดีเป็นบ้า ไม่ขาถ่างออกจากห้องอย่าเรียกฉันว่าขันโตก โอว์ เสียว อูว์” สองท่อนแขนแข็งแรงโอบรัดร่างเล็กขึ้นมากอดบดเบียดจนจะกลืนเป็นเนื้อเดียวกับร่างกายตัวเอง เต้าอวบหยุ่นก็แนบเบียดสีไปกับหน้าอกแข็งแรงของเขา เอวสอบก็แอ่นเด้งกระแทกโดยมีกายสาวบิดเร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ