บทที่ 95 #เรื่องที่ 3 น้องนุ่ง บทที่ 16 จับดูสิ

อันที่จริงมันไม่ใช่แบบนั้นเลย มุมปากหยักยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์เมื่อความคิดร้ายกาจผุดขึ้นมา

ใครจะให้เธอหาเงินมาใช้หนี้กันเล่า เขาประมูลตัวเธอมา เขาก็ต้องได้ในสิ่งนั้น

ไม่ได้อยากเป็นเจ้าพ่อเงินกู้ แต่อยากเป็นคนที่อยู่ในตัวเธอคืนนี้...

จนกระทั่งรถจอดลงที่หน้าบ้าน เขมิราจึงยกมือขึ้นไหว้ขอบคุณแล้วลงจากรถไป...