บทที่ 17

ชื่อ “วนิดา” ปรากฏขึ้นบนหน้าจอ ปลายนิ้วของเธอขยับเล็กน้อยก่อนจะเลื่อนเพื่อรับสาย

“คุณแม่คะ วันนี้จะมารับพวกเราไหมคะ ถ้าไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรนะคะ”

เสียงใสๆ ของเด็กผู้หญิงดังมาจากปลายสาย เจือไปด้วยเสียงเจี๊ยวจ๊าวของเด็กผู้ชายเป็นพื้นหลัง

วรรณสตาร์ทรถ “แม่จะไปรับลูกเองนะ ตอนนี้แม่อยู่บนถนนแล้ว ไม่ต้อง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ