บทที่ 30

อาทิตย์ส่งกุญแจรถให้คนขับรถ ให้เขาไปเอารถที่ลานจอดรถชั้นใต้ดิน

เขามองไปที่วรรณ แล้วสลับไปมองสายตาที่ดูลำบากใจเล็กน้อยของพิมพ์ประภา เขาก็เข้าใจในทันที จึงยื่นมือไปคว้าข้อมือของวรรณแล้วดึงเธอไปด้านข้าง

นิ้วมือของเขาเย็นเฉียบ แต่แรงที่บีบกลับไม่เบาเลย

“นี่เป็นนิทรรศการภาพวาดส่วนตัวครั้งแรกในชีวิตของ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ