บทที่ 44

“ยุ่งเหรอ?”

น้ำเสียงของวนิดาสูงขึ้นหลายส่วน เจือปนไปด้วยความโกรธที่รู้สึกว่าตนถูกขัดใจ “แม่จะไปทำงานอีกแล้วเหรอคะ? เมื่อก่อนแม่ไม่ต้องไปทำงานเลยนี่นา หรืองานสำคัญกว่าพวกเราเหรอคะ?”

ประโยคนี้เหมือนมีดทื่อๆ ที่ค่อยๆ กรีดลงบนหัวใจของวรรณ

“ใช่”

วรรณได้ยินเสียงของตัวเองเย็นชาราวกับน้ำแข็ง “สำหรับแม่แ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ