บทที่ 45

เสียงของอาทิตย์เจือไปด้วยความเหนื่อยล้าที่แทบจะสังเกตไม่เห็น “ลูกป่วย จะปล่อยให้ไม่มีคนดูแลไม่ได้ คุณช่วยลาหยุดสักสองสามวันได้ไหม?”

วรรณกำโทรศัพท์ในมือแน่นขึ้น “อีกไม่กี่วันฉันมีประชุมสัมมนาทางวิชาการที่สำคัญ ตอนนี้ฉันปลีกตัวไปไหนไม่ได้เลย”

เสียงคีย์บอร์ดจากปลายสายเงียบไป

“คืนนี้ผมต้องสรุปแผนโครง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ