บทที่ 86

“อะไรกัน? นี่ยังไม่ถึงหน้าร้อนเลยนะ คอโดนยุงกัดซะแล้วเหรอ?”

ลลิตาสะดุ้ง รีบหยิบกระจกแต่งหน้าออกจากกระเป๋ามาส่องดู อดไม่ได้ที่จะสบถออกมา “โธ่เว้ย! ไอ้บ้านั่นมันนิสัยเหมือนหมาจริงๆ!”

ขณะที่พูด เธอก็หยิบคอนซีลเลอร์ออกมากลบร่องรอยอย่างรวดเร็ว

วรรณมองเธอพลางยิ้ม “ไปมีเรื่องดีๆ มาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? ป...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ