บทที่ 8 คนพยศ

ชงโคชะงักกลางคัน ความตกใจทำให้เธอลืมไปว่าตัวเองกำลังถูกสวมกอดด้วยท่อนแขนแกร่งใหญ่ ฟันเรียงสวยขบกันดังกรอด บาดแผลตรงริมฝีปากไม่ได้เป็นอุปสรรคแต่อย่างใด ประโยคนั้นต่างหากที่มีอิทธิพล

“ปล่อยฉัน!”

หญิงสาวสบถ พลางสะบัดตัวหวังหลุดจากพันธนาการ แต่ทว่าเรี่ยวแรงเขาเยอะกว่า

“ถ้าเธอสงบสติอารมณ์ลงสักหน่อย บางท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ