บทที่ 9 ไม่น่าเชื่อ

ช่วงสายของอีกวัน ร่างบางในสภาพเดิมตั้งแต่เมื่อคืนสะลึมสะลือตื่น เธอยันตัวลุกขึ้นนั่งตัวแข็งทื่อ ราวกับต้องการประมวลภาพและผลเข้าสู่โหมดปกติ ก่อนจะยกมือลูบหน้าภายหลังขณะปะติดปะต่อเรื่องราวก่อนจะเข้าสู่ห้วงนิทรา

“ฟู่ว~”

เมื่อจำได้ทั้งหมดพร้อมความรู้สึกประหนึ่งหัวใจแทบแตกสลาย จึงเอี่ยวตัวไปหยิบน้ำในเหย...