บทที่ 59 บทที่17.พระรองออกตัวแรง 5

งามตายืนนิ่ง เธอทอดสายตาริษยามองลูกเลี้ยงตาเขม็ง!! ใครจะไปคิด วันนั้นเธอเขี่ยหนามตำใจออกไปจากวังวนชีวิตได้สำเร็จ!! แต่...วันนี้หนามแหลมอันเดิม กำลังย้อนมาทิ่มตำให้เธอเจ็บหนักกว่าเดิม มันเจ็บจี๊ดจนแทบกระอักเลือด ลูกเลี้ยงโง่เง่าไม่ได้จมดินอย่างที่นางต้องการ เวลานี้หล่อนกำลังลอยละล่อง ยืนเชิดหน้าได้แบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ