บทที่ 72 สำนึกได้เมื่อไม่มีเธอ (50%)

“ฉันขอทำงานให้คุณจนเสร็จได้ไหมคะ” ครั้นได้โอกาสบุปผชาติก็ไม่รอช้าที่จะคว้ามันเอาไว้ เธออยากจะสานต่อสิ่งที่ทำเอาไว้ให้สำเร็จลุล่วง  เพราะนั่นคืองานชิ้นแรกของเธอ มันคือความภาคภูมิใจของเธอ

“อย่าบอกนะว่าเอาเรื่องงานมาอ้าง เพราะอยากใกล้ชิดผม” ความโอหังที่ถูกสาดใส่หน้า พร้อมสายตาเยาะหยันทำให้คนฟังอยากยกม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ