บทที่ 73 สำนึกได้เมื่อไม่มีเธอ (75%)

“เพราะเป็นนางฟ้าแบบนี้น่ะสิยะ พวกนางมารร้ายมันถึงตามรังควานไม่เลิก”

“ช่างเขาเถอะ เขาจะพูดอะไรก็เรื่องของเขา”

“จ้า…แม่พระ แม่คนดีศรีสยาม แม่คนมีเมตตาต่อสัตว์โลก” น้ำคำประชดประชันทำให้คนฟังหลุดหัวเราะคิกออกมา

“หัวเราะได้อย่างนี้แสดงว่าสบายใจขึ้นแล้วใช่ไหม”

“ฮื่อ…” เสียงตอบกลับมาทื่อๆ ทำให้มณีญาทำห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ