บทที่ 87 เพราะรักจึงยอมอภัย (50%)

“แก้ม…คุณเป็นอะไรที่รัก ไหนขอผมดูซิว่าตัวร้อนไหม” เมื่อเห็นเมียตัวน้อยมีท่าทางแปลกๆ หน้าซีดเหงื่อแตกเขาก็ตกอกตกใจ เพราะคิดว่าเธออาจจะไม่สบาย ก่อนจะตั้งท่าเข้าไปประคองด้วยความเป็นห่วง

“ถอยออกไปนะ อย่าได้บังอาจมาแตะต้องตัวฉันเป็นอันขาด” บุปผชาติหลับหูหลับตารวบรวมกำลังอันน้อยนิดขู่เสียงเขียว ทั้งที่ตั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ