บทที่ 10 เจ็บแค้นเคืองโกรธโทษฉันไย (100%)

“อ้าว…นาย สวัสดีครับ”

เสียงเอ่ยทักของบุคคลที่สามทำให้เบอนันเดสหยุดหาเรื่องหญิงสาว แล้วหันไปสนใจผู้มาใหม่แทน

“หวัดดีเชส นายมาก็ดีแล้ว ฉันกำลังจะพาคนงานใหม่ไปรู้จักกับนายอยู่พอดี” เบอนันเดสทักทายผู้จัดการฟาร์มด้วยท่าทางเป็นกันเอง ช่างต่างจากคำพูดและกิริยาท่าทางที่เขาใช้กับเธอโดยสิ้นเชิง

“นายอย่าบอก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ