บทที่ 43 ความรู้สึกที่ไม่อาจเอื้อนเอ่ย (100%)

“ปล่อยฉันเถอะค่ะคุณเบิร์น อย่าแกล้งฉันอีกเลยนะคะฉันขอร้อง”

เบอนันเดสไม่สนใจคำวิงวอนใดๆ ตั้งหน้าตั้งตาปลดเสื้อผ้าออกจากร่างเซ็กซี่ขยี้ใจตรงหน้า เมื่อเห็นว่าไม่ทันใจก็ฉีกกระชากจนขาดวิ่น หญิงสาวได้แต่ห้ามปรามอย่างแตกตื่น แต่เมื่อเห็นว่าตัวเองเหลือแต่บราเซียร์ห่อหุ้มเต้าทรวงก็รีบยกฝ่ามือปิดจากสายตาวาวว...