บทที่ 46 ความรู้สึกที่ไม่อาจเอื้อนเอ่ย (175%)

“หอมด้วย” ขาดคำพ่อตัวโตผู้สุดแสนอารมณ์แปรปรวนจนเธอตามไม่ทันก็เป่าลมเข้าปากทำแก้มป่อง นิ้วเรียวชี้มาที่แก้มพร้อมกับเอียงลงมาให้เธอหอมได้อย่างถนัดถนี่

“คุณนี่…” หญิงสาวพ้อเสียงเบาหวิว ทำท่าเอียงอายได้อย่างน่ารักน่าหยิก ใบหน้างามแดงก่ำลามเลียไปถึงใบหูน้อย จนเขาเผลอไล้ปลายนิ้วเกลี่ยแก้มเนียนเล่นเบาๆ ด้...