บทที่ 21 อลิน-พัฒนพิชัย บทที่ 2

“พะ...พ่อเลี้ยง...อ้า...เอ้อ...หนูนึกว่าพ่อเลี้ยงจะไม่กลับเข้ามาในห้องซะแล้วคืนนี้”

“จะไม่ให้ฉันกลับมาได้ไง นี่มันเรือนหอของฉันนะอลิน ลืมไปแล้วเหรอว่าเราแต่งงานกันแล้ว”

เออ...จริงด้วย...อลินนึกในใจ ก็หล่อนลืมไปแล้วจริง ๆ ว่าตอนนี้กลายเป็นเจ้าสาวเจ้าของปางไม้ที่หล่อนมาอาศัยอยู่ด้วยตั้งหลายปีแต่ไม่เ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ