บทที่ 35 อลิน-พัฒนพิชัย บทที่ 16

ก็เพราะหล่อนนั้นสาว ใส สดสวยเหมือนดอกไม้พึ่งสยายกลีบบานฉ่ำฝน เนื้อสาวหนึบแน่นออกอย่างนี้มันทำให้เขาไม่นึกถึงใครอีกนอกจากอลิน สักครู่เด็กสาวก็ได้ยินเสียงเขาหายใจหนัก ๆ แต่หน้าตาของเขาก็ไม่ได้แสดงความเครียดออกมาแต่อย่างใด

“ที่เธอพูดเรื่องรุ่งฤดีนี่อยากบอกอะไรกับฉันอย่างนั้นเหรออลิน”

“ปละ...เปล่านี่ค...