บทที่ 26 ตัดขาด? (100%)

“โอเค ไม่ไปก็ไม่ไป งั้นก็หลับตาซะเจ้าหนู ถึงคอนโดแล้วฉันจะปลุก”

ที่สุดปิยฉัตรก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่อย่างยอมจำนนต่อลูกอ้อน ดันตัวอีกฝ่ายให้ไปนอนลงที่เบาะ แล้วขับรถออกจากลานจอดรถของโรงพยาบาลอย่างนุ่มนวล

ปิยฉัตรพารถลัดเลาะเข้ามาในซอยเล็กๆ ด้วยเบื่อหน่ายกับการจราจรที่เป็นอัมพาตในช่วงเวลาหลังเลิก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ