บทที่ 13 บทที่ 13

เมื่อตกค่ำสาวน้อยซึ่งยังติดสินใจไม่ได้ว่าจะทำยังไงกับชลาทิศดี ก็พาตัวเองออกไปเดินย่ำทรายริมชายหาด โดยที่ยังมีร่างสูงเดินตามไม่ห่าง ศศิวิมลเลือกจะไม่พูดเขาก็ไม่พูด เธอเดินเขาก็เดิน ทั้งสองเดินใช้ความคิดกันอยู่พักใหญ่ ลมทะ-เลก็เริ่มแรงขึ้น ไม่นานเม็ดฝนก็เทลงมาห่าใหญ่

ชลาทิศคว้าแขนเรียวหลบเข้าไป...