บทที่ 20 บทที่ 20

ชวนนท์ไปทำงานตามปกติ แม้ว่าจะค่อนข้างเหนื่อยล้ากับเกมกามารมณ์ แต่หัวใจกับกระชุ่มกระชวยอย่างบอกไม่ถูก ร่างสูงในชุดสูทสีเทาเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าโต๊ะทำงานของเลขาสาว

“คุณอร” เขาเรียกอรอนงค์

“คะเจ้านาย”

“ผมจะมาบอกว่าวันนี้ดลลดาเขาลาหยุดหนึ่งวัน”

“อ้าว... เหรอคะ ถึงว่าทำไมยังไม่มาอีก” หล่อ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ