บทที่ 101 ลักพาตัว 2

ณิชชาพบว่าตัวเองถูกจัดให้นั่งบนเก้าอี้เอนจนเกือบเป็นท่านอนเหมือนกำลังทำฟัน กลิ่นฉุนของน้ำมันเบนซินทำให้เวียนหัว ในห้องที่มืดสนิทนั้น มีไฟดวงหนึ่งสว่างจ้าอยู่ที่เหนือหัว ส่องลงมาที่ดวงตาของเธอพอดีทำให้ความสามารถในการมองเห็นแทบจะเท่ากับศูนย์ เธอถูกจับมัดติดเก้าอี้ตัวนั้นไว้  นอกจากศีรษะที่หันไปมาได้ก็...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ