บทที่ 14 ไร้หนทาง

บทที่13ไร้หนทาง

สิ้นประโยคที่บิดาเอ่ย คาเตอร์ก็แทบจะคว่ำโต๊ะอาหารระบายโทสะ เขาโกรธมากที่มันเกิดเรื่องเฮงซวยแบบนี้ เขาโกรธที่ไม่มีสิทธิ์ใช้ชีวิตของตัวเอง ไม่มีสิทธิ์ที่จะตัดสินใจเอง

ครั้นจะทำตามอำเภอใจ เขาก็กลัวมารดาจะปวดใจกับการกระทำ เขารักท่านมากไม่ต้องการให้ท่านมาไม่สบายใจกับเรื่องของเขา ไม่ต้องก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ