บทที่ 26 26

ชาคริยาร้องเสียงหลงเมื่อเขาโถมตัวเข้าหาและกระชากผ้านวมออกจากร่างอรชรที่สวมเพียงเสื้อเชิ้ตเพียงตัวเดียวซ้ำสาบเสื้อทั้งสองยังแยกจากกันจนเนินอกล้นทะลักออกมาอย่างหมิ่นเหม่แม้เธอจะพยายามเอามือข้างหนึ่งกุมเอาไว้ อีธานจับไหล่บางแน่นขณะโน้มตัวเข้าใกล้ กลิ่นวานิลลาผสมมัสก์ยังอวลไออยู่รอบผิวสีชมพูปลั่งของหญิง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ