บทที่ 48 48

น้ำตาของหญิงสาวหล่นร่วงและมันทำให้ภควินอยากปลอบประโลมให้ได้มากกว่านี้แต่สิ่งที่ทำได้คือจับมือเธอไว้ราวกับเป็นคำมั่นว่าเขาจะไม่ทอดทิ้งเธอ ชายหนุ่มกำลังจะพูดอะไรบางอย่างก็ต้องชะงักเมื่อเห็นว่ามีใครอีกคนกำลังเดินเข้ามายังที่ที่คนทั้งสองยืนอยู่

“คุณอัลเบิร์ตสัน”

เสียงอุทานเบา ๆ ของภควินก็พลอยทำให้หญิง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ