บทที่ 52 52

“ถ้าอย่างนั้นผมก็ขอตัวก่อน...หยิน...วินกลับแล้วนะ”

ภควินกล่าวก่อนออกไปจากห้องนั้นเหลือเพียงชาคริยาและอีธานอยู่ตามลำพังกับบรรยากาศเงียบงันและยังอึมครึม

“ท่าทางเขาจะเป็นห่วงคุณมากนะจีน”

ชายหนุ่มกล่าวขึ้น ชาคริยาชายหางตามองเขาขณะยังนั่งหลังตรง

“วินเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดที่ฉันมีอยู่ตอนนี้...ว่าแต่คุณ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ