บทที่ 54 54

ชาคริยาส่ายหน้าทั้งน้ำตาและถอยหลังไปที่ประตู หญิงสาวมองฝ่าม่านน้ำตาที่ไหลลงมาไม่หยุด หัวใจของเธอร่ำร้องหาเขาแต่ในความรู้สึกนั้นคือความว่างเปล่าและเจ็บปวด เธอกำลังฝืนตัวเองไม่ให้ทำในสิ่งที่ต้องการอย่างที่สุดในชีวิต

“อย่าตามมา” เธอพูดเสียงปนสะอื้นขณะหยุดยืนนิ่งและพยายามไม่แสดงออกซึ่งความปวดร้าวแม้จะเ...