บทที่ 152

โดโรธีตกใจกับสายตาของเจเรมีมากจนไม่กล้าขยับ เธอไม่เข้าใจว่าความอาฆาตพยาบาทของชายผู้นี้มาจากไหน เพราะพวกเขาเพิ่งพบกันครั้งแรกเท่านั้น

จนกระทั่งริมฝีปากของเขายิ้มอย่างสง่างามขณะที่เขาจากไป เธอก็กลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง ทันใดนั้นเธอก็คว้าแขนของ Juelz แล้วถามด้วยน้ำเสียงสั่นๆ “เขาเป็นคนที่ Germaine ชอบหร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ