บทที่ 21

“ไม่ ชีวนัย ปล่อยฉัน!”

ฉากที่น่าอับอายในวันนั้นก็เข้ามาในใจของดลธี ใบหน้าของเธอซีดทันที และร่างกายของเธอก็สั่นสะท้านราวกับใบไม้

เธอจ้องไปที่ชายแปลกหน้าที่คุ้นเคยที่อยู่ตรงหน้าเธอด้วยน้ำตาคลอเบ้า “จะให้ฉันทำยังไงล่ะ ถึงจะปล่อยฉันไป”

เขาเป็นสุภาพบุรุษที่เธอควรตกหลุมรักหรือไม่?

“ไม่เว้นแต่คุณจะตายแทนโร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ