บทที่ 30 แผนการของอันฝู

อาหารเย็นผ่านไป ลี่หยางนอนหนุนตักหว่านหนิงอยู่บนแท่นนอน

“ข้ากับเจ้าเราสองคนเห็นที่ต้องหลบเร้นกายออกจากวังหลวงที่วุ่นวายแห่งนี้ ใช้ชีวิตเรียบง่ายท่ามกลางทุ่งหญ้าและสายน้ำจะดีไหม”อยู่ๆ ลี่หยางก็พูดขึ้นเบาๆ

“องค์ชายกังวลเรื่องใดกัน หากจะเป็นเรื่ององค์หญิงอันฝู หว่านหนิงคิดว่าฝ่าบาท ไม่ฝืนใจองค์ชา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ