บทที่ 7 หมกมุ่น

ลี่หยางนอนขดอาการไข้รุมเร้า หว่านหนิงเอาน้ำใส่อ่างมาเช็ดตัวให้ แกะเสื้อนอนออกสัมผัสเนื้อตัวที่เต็มไปด้วยกล้ามแน่นด้วยความที่เป็นหนุ่มเต็มตัวแม้จะเขินอายเพียงใดหว่านหนิงก็ต้องทำเพราะจะปล่อยให้ตัวร้อนอย่างนี้คงไม่ดีแน่ เขาไม่รู้สึกตัวปัดป้องไปมาด้วยฤิทธิ์ไข้ ไม่ยอมให้เช็ดตัวแต่โดยดีหรือว่าไม่เคยมีใครท...