บทที่ 148 ย้ายออก

อเดลีนจ้องหน้าเอลิซ่าอย่างเหม่อลอย ขอบตาของเธอค่อยๆ แดงก่ำขึ้นมา

ใช่แล้ว อัลเลนเองก็ไม่เคยปกป้องเธอต่อหน้าเอมิลี่เหมือนกัน

ความทรงจำมากมายพลันหลั่งไหลเข้ามา

“อเดลีน ทำไมเธอถึงได้โง่อย่างนี้นะ ดูเอมิลี่สิ ฉลาดจะตาย! เรื่องง่ายๆ แค่นี้เธอยังทำไม่ได้เลย...”

“อย่าทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่เลยน่า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ