บทที่ 289

เราเดินผ่านประตูบานใหญ่ที่มีการรักษาความปลอดภัยอย่างแน่นหนา ซึ่งเฝ้าอยู่โดยเหล่าแวมไพร์ หมาป่า และมนุษย์ที่พกปืน

ฉันเห็นความอึดอัดใจในแววตาของพวกเขา พวกเขาคิดว่าเรายังเป็นเหมือนเดิม ฉันสัมผัสได้ถึงความกลัวที่แผ่ออกมาจากทุกอณูของพวกเขา

หลังจากถูกศูนย์จับตาดูอยู่สามวันเพื่อให้แน่ใจว่าเราเป็นอิสระจาก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ