บทที่ 16 เธอต้องไปนอนกับฉัน

อาทิตย์ต่อมาภายในห้องที่อยู่ชั้นบนสุดของผับ สายตาคมที่ไม่ต่างจากเหยี่ยวทอดมองลงไป เห็นนักท่องราตรีมากมายที่ขยับกายโยกย้ายไปตามจังหวะดนตรี นึกแปลกใจตัวเองที่หลายปีมานี้ไม่ได้รู้สึกครื้นเครงไปกับภาพบรรยากาศตรงหน้าสักเท่าไหร่ หรืออาจเป็นเพราะเห็นจนชินตาจึงไม่ได้รู้สึกตื่นเต้น

“นายครับ”

“ว่าไง”

“ผมไปสื...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ