บทที่ 63 ออกัสเป็นลูกของคุณ

“แล้วมาบอกฉันทำไม”

น้ำตาที่พยายามกลั้นไว้ไหลลงมาเป็นสาย จนหยดแหมะลงไปบนพื้นห้อง เธอเช็ดมันออกอย่างไม่ใส่ใจมากนัก ปากบางเม้มเข้าหากันแน่น สองมือกุมเข้าหากัน

“ฉันมาขอให้คุณช่วยเขา” เมื่อไม่รู้ว่าจะไปขอความช่วยเหลือจากที่ไหน ใบเฟิร์นก็กลับไปที่คอนโด คุกเข่าอ้อนวอนให้อเล็กซ์ไปช่วยลูกชาย “ขอร้องเถอะ ช่วย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ