บทที่ 12 กลางดึกที่ไม่สงบ

ไป๋ซูเม่ยยิ้มให้เขาและนึกขำกับท่าทีนี้ เขาไม่เก่งเอาเสียเลยเรื่องเล่ห์เหลี่ยมในการเข้าหาสตรี แต่ท่าทีตรงไปตรงมาเช่นนี้กลับทำให้นางชื่นชมยิ่งนักเพราะดูไม่มีเล่ห์เหลี่ยมและไม่ได้ทำเพื่อผลประโยชน์แอบแฝง

“ดูแลท่านมาเกือบหนึ่งเดือน เลี้ยงอีกสักมื้อข้าคงไม่จนลงหรอกเจ้าค่ะ อยู่กินด้วยกันหลาย ๆ คนก็สนุ...