บทที่ 13 ผู้ช่วยชีวิต

“ท่าน!!….”

“ค่อย ๆ พูดเถอะ เจ้ายังอมควันเอาไว้อีกงั้นหรือ มานี่”

เว่ยเฟิงหรงพานางมาที่ริมลำธารและค่อย ๆ ใช้ผ้าเช็ดหน้าของเขาชุบน้ำและมาเช็ดใบหน้าของนางเบา ๆ

“ดูสิมอมแมมอย่างกับลูกแมว เจ้าไปทำอะไรที่นั่นกันแน่”

“ข้า….”

“เจ้ารู้จักคนในเมืองหลวงงั้นหรือถึงได้ถึงกับกล้าวางเพลิงบ่อนขนาดใหญ่ของเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ