บทที่ 40 หักก้านดอกบัวขาว

“แต่ว่าเขาไม่มองลูกเลยนะเจ้าคะ สายตาของซื่อจื่อมองเพียงไป๋ซูเม่ย….”

“เจ้าโง่หรืออย่างไร นั่นเพราะว่านางมาอยู่ที่นี่ก่อนพวกเราเท่านั้น ผู้ชายน่ะร้อยทั้งร้อยแพ้สตรีอ่อนแอบอบบางทั้งนั้น เจ้าก็แค่ใช้ความอ่อนโยนเข้าหาซื่อจื่อและพยายามผลักให้นางเป็นตัวร้ายอย่างที่เราเคยทำผ่าน ๆ มาอย่าลืมสิว่าชื่อเสีย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ