บทที่ 7 หากว่ามีวาสนา....

เขาและนางยืนสบตากันครู่หนึ่ง แม้ว่าเขาจะแอบเห็นสายตาที่อ่อนโยนลงจากนางแต่ก็เพียงแค่แวบเดียวเท่านั้นและก็กลับไปเป็นนิ่งเรียบและเย็นชาเช่นเดิม

“เช่นนั้นขอบใจเจ้ามากสำหรับการดูแลข้าตลอดเวลาหนึ่งเดือนที่ผ่านมา ขอให้เจ้า…โชคดี”

“ท่านเองก็เช่นกัน ลาก่อน”

เว่ยเฟิงหรงเดินลงจากเนินเขาที่ใช้ฝึกวิชาและม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ