บทที่ 9 คนโง่เท่านั้นที่มองไม่ออก

“เข้าใจผิดงั้นหรือ เจ้าหมายความว่าอย่างไรกัน”

“ช่างเถอะ ๆ บางทีข้าอาจจะคิดมากไปก็ได้ เอาล่ะ ข้ายินดีต้อนรับท่านหากว่าท่านจะแวะเวียนไปเยี่ยมที่จวน”

“จริงหรือ เจ้าไม่ไล่ข้าแล้วใช่หรือไม่”

ซูเม่ยหันไปมองรอยยิ้มของคนข้าง ๆ ก็นึกสบายใจเมื่อได้พูดคุยกับเขาได้อีกครั้งโดยที่ไร้ความกดดันใด ๆ อาจจะเป็น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ