บทที่ 139

ซือลั่วโดนเขามองจนโมโห “ข้าว่าเจ้าไม่จบไม่สิ้นเสียทีนะ มองจนติดใจแล้วใช่ไหม”

ทันใดนั้นเว่ยฉงซีก็หัวเราะ เขาอยากจะพูดมากว่า "ซือลั่ว ยอมรับเสียเถิดว่าเจ้าไม่ใช่ซือลั่วคนเดิม”

แต่เขาไม่กล้า ตอนนี้เขาไม่กล้าพูดออกไปง่ายๆ ด้วยกังวลว่าเมื่อเขาพูดออกไปทุกสิ่งในตอนนี้ก็จะกลายเป็นความฝัน และซือลั่วก็จะกลายเ...