บทที่ 240

เว่ยฉงซีเขียนจดหมายยาวมาก ดูเหมือนจะมีเรื่องราวที่อยากบอกนางมากมาย

“ซือลั่ว เมื่อเจ้าอ่านจดหมายฉบับนี้ เจ้าก็ได้ทำลายตั๋วเงินหนึ่งร้อยตำลึงไปแล้ว ปวดใจใช่หรือไม่เล่า”

ซือลั่วหัวเราะไม่ได้ร้องไห้ไม่ออก และอ่านมันต่อไป

“ทางนี้เรียบร้อยดีทุกอย่าง แค่คิดถึงอาหารที่เจ้าทำ...”

เว่ยฉงซีเขียนยาวเหยียดจนเต็ม...