บทที่ 296

“คุณชายซ่งมีอะไรก็พูดมาโดยตรงเถิด” ซือลั่วมองไปที่ซ่งเหวินไฉ รู้สึกประหม่าแทนเขาด้วยซ้ำ

ซ่งเหวินไฉถอนหายใจด้วยความโล่งอกแล้วเงยหน้าขึ้นมองหน้าซือลั่ว นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้มองนางใกล้ขนาดนี้ มองดูจากระยะใกล้งามยิ่งกว่ามองจากระยะไกลเสียอีก...

"ข้า…"

ซ่งเหวินไฉลังเลอยู่นาน จากนั้นกัดฟัน หยิบจี้หยกสีข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ