บทที่ 302

และแล้วก็มาถึงช่วงบ่ายในชั่วพริบตา คนกลุ่มหนึ่งเตรียมตัวเข้าวัง เมื่อซือลั่วออกมา เซียวอี๋ก็หัวเราะลั่น “แต่งตัวได้ดีมาก ให้บรรยากาศของแคว้นหนานเยว่”

เซียวโม่เหลือบมองแวบหนึ่ง แล้วรีบเบนสายตาออกไป เขากลัวว่าถ้ามองนานเกินไปจะสูญเสียการควบคุม จนคลั่งขึ้นมาในทันที

ดูเหมือนใต้เท้าเซี่ยและใต้เท้าอู๋จะอาร...